توی تاریخ نوع بشر کم نبوده کسایی که جنگیدن و به خاطر این جنگیدنشون شهره آفاق شدن و از اعتبار و محبوبیت خاصی برخوردار شدن سوای از اینکه مرد بودن یا زن!
از بین زنان مثلا حضرت فاطمه مثلا ژاندارک مثلا ماری کوری مثلا فروغ فرخزاد مثلا .... که هر کودوم توی یه جبهه ای جنگیدن و مشهور شدن و از بین آقایون هم مثلا نمیزنم
اما .....
اما جنگیدن با خود هم وجود داره که گاهی موجب بزرگی و کرامت و متعاقب اون شهرت میشه مثلا کسایی که با نفس خودشون جنگیدن و به کرامت دست پیدا کردن
اما ....
اما کسایی هم بودن و هستن که با جنگیدن با خودشون نه تنها چیزی به دست نیاوردن بلکه چیزایی رو هم از دست دادن و چه بسا که خودشونو در چشم دیگرون کوچیک کردن و درست در نقطه مقابل اونی که فکر میکردن (یعنی رسیدن به کرامت و افتخار با جنگیدن با خود ) رسیدن
پ.ن: چرا با خودت میجنگی ؟ از این جنگیدن چیزی نصیبت نمیشه که هیچ بلکه ممکنه که چیزایی رو هم از دست بدی که بزرگترینش خودتی! با جنگیدن با خودت ممکنه خودتم از دست بدی بعدا نگی نگفتیا!؟!؟!؟